Wake up call ...

Om te beginnen wil ik alvast mijn excuses aanbieden voor het wederom laat verschijnen van een post op mijn blog. Ik doe heel hard mijn best om net na iedere weekend een entertainend stukje te produceren zodat jullie allemaal jullie week goed kunnen beginnen ... Helaas lukt dat steeds minder vaak zoals jullie merken. Het maken van een blog is makkelijk, het bijhouden ervan blijkt een stuk lastiger :)Nu de week bijna doormidden is, is het dan eindelijk weer blog-update-tijd! Net als afgelopen keren is het weekend wederom het meest interessant, behalve als je schoonmaken met piranha of grafieken maken geweldig vind. Dat was dan ook afgelopen week in een notendop; glasplaatjes schoonmaken, zilver opdampen en metingen uitwerken. Het weekend daarentegen was wederom amazingly awesome.

Vrijdagavond ben ik naar het concert van Maroon 5 geweest -helemaal alleen, ik kon niemand vinden die dat ook 96 dollar + ov-kosten waard vond. Natuurlijk duurde het weer eeuwen voordat ik per ov ter plaatse was dus heb ik het grootste deel van de eerste supportact gemist. Geloof maar niet dat ik dat erg vond -wat ik wel meekreeg was niet heel geweldig- de tweede support act was namelijk One Republic, die opzich al een concert waard zijn. De grootste hits van One Republic: (it's too late to)"Apologize" en "Stop and Stare", kennen jullie vast wel. Hoewel OR een prima opwarmer was, ging het natuurlijk om Maroon 5 en ik kan jullie zeggen dat ze live nog beter zijn dan op CD. Heel erg gaaf, ik wist niet dat ze zo konden rocken vooral de drummer en de gitarist lieten zich nogal gaan :)

Het was een geweldig concert en ik kan dus achteraf bevestigen dat ik het de totaal ruim 110 dollar best wel waard vond. Terug thuisgekomen vond ik mijn huisgenoten totaal bezopen op de bank. Ze hadden me ontzettend gemist en ik moest dan ook geloven aan een group hug en aangezien ze ruzie hadden over de cupmaat van een meisje, moest ik daar maar meteen even uitsluitsel over geven. Nadat die ruzie gesetteld was, zijn we nog maar een biertje gaan pakken in de lokale pub alwaar ik me uitstekend vermaakt heb met het kijken naar mislukkende pogingen van Niall om een meisje te scoren. En hoe dronken Niall dacht Ruben wel te kunnen verslaan tijdens een potje stoeien ...Zaterdag was een prima stranddag en aangezien het er naar uitzag dat dat voorlopig de laatste zou zijn (tot nu toe klopt dat) ben ik met Ruben naar het strand geweest. Niall wilde niet mee, want hij had nogal een kater ... Wel een beetje vreemd aangezien dat volgens mij de tijdsbesteding van de gemiddelde "Lloret de Mar vakantieganger" is :) Anyways, Niall loopt stage voor zijn studie sport science bij de rugby union club in Moore Park en omdat ie niet betaald wordt, krijgt ie per thuiswedstrijd een paar kaartjes. Afgelopen zaterdag moesten de Waratahs thuis spelen tegen de Blues uit Nieuw Zeeland en Ruben en ik mochten dus naar de wedstrijd. Het was mijn allereerste rugby wedstrijd en ik moet zeggen dat het best leuk was. Ter info; hier in Australie worden 3 soorten rugby gespeeld, union, league en Australian rules. De eerste, die gespeeld wordt door de Waratahs schijnt de netste variant te zijn en surprisingly (ahum) is Aussie rules de roughest game.Na dit prima tijdsverdrijf op de zaterdagavond, gingen we met een hoop vrienden van Ruben op zondag naar de Botanische tuinen in Sydney voor de Redbull Flugtag. Een soort "te land, ter zee en in de lucht" maar dan een beetje saaier, het doel was om zo ver mogelijk te "vliegen" en men mocht een showtje geven voordat ze zich 6 meter naar beneden in de haven stortten. Ach, vermakelijk was het wel en gelukkig bleef het droog.
En toen was de week weer begonnen en inmiddels dus alweer doormidden ... vandaag eindelijk samples gemaakt, eens kijken of ze ook meetbaar zijn morgen! Bij deze wil ik dan ook graag afsluiten met deze woorden: geen resultaat is ook resultaat :)