Chemie ... brrrr

Er zijn inmiddels zoveel mensen die vragen wat voor project ik nu uiteindelijk ga doen hier ... dus leek het me tijd om een klein tipje van de sluier op te lichten. Dus voor alle niet geinteresseerden, stop vooral met lezen :)
Zoals jullie weten zit ik hier bij een van de grootste zonnecelgroepen in de wereld. De groep van prof Martin Green, die overigens een stuk ouder is dan zijn foto op de website doet vermoeden (in de 60). In photovoltaics zijn er 3 verschillende soorten zonnecellen. Eerste generatie zonnecellen is ontstaan door de energiebehoefte van ruimtevaartuigen en maakt gebruik van p-n gedopete Si. De tweede generatie maakt gebuik van thin layers, dit kan zowel Si zijn als bijvoorbeeld CdTe. Van de laatste wordt op dit moment een hele grote unit gebouwd op een kale vlakte (oud militair terrein) in de bossen bij Brandis in Duitsland met modules gemaakt door First Solar. Thin layer modules zijn zeker niet beter dan eerste generatie modules, maar wel vele malen goedkoper. Dan als laatste is er de derde generatie zonnecellen, deze generatie wordt verondersteld beter EN goedkoper te zijn dan de 1e en 2e generaties. In dit veld wordt dus ook het echte fundamentele onderzoek gedaan waaraan verschillende disciplines meewerken; fysici, electrotechnici, materiaalkundigen en een chemicus.
Binnen de 3rd gen groep zijn er twee stromingen. De (grootste) groep die de zonnecel probeert af te stellen op de inkomende straling van de zon, ze gebruiken bijvoorbeeld meerder lagen met verschillende bandgaps om alle straling op te kunnen vangen. Een kleinere groep die probeert de inkomende straling zo te veranderen dat deze geabsorbeerd kan worden door bijvoorbeeld standaard Si zonnecellen. Bij die laatste groep hoort mijn onderzoek. Even een plaatje ter verduidelijking:Dit is het zonnespectrum bij 1.5 Air Mass ... dit wordt gezien als standaard inkomende straling op de aarde. Tot aan het bandgap van Si wordt de straling (voor het grootste deel) geadsorbeerd. Het licht dat daarna komt, draagt niet bij aan de electriciteit die de cel genereerd. Het idee is om met up-conversie het gespikkelde deel van de straling met erbium om te zetten naar fotonen van 980 nm die wel door Si geabsorbeerd worden. Dit heeft mijn voorganger hier gedaan, nu is het idee om met quantum dots de straling die tussen de 1100 en de absorptie van de erbium binnenkomt om te zetten naar straling die door erbium geabsorbeerd kan worden en dus in de erbium ook wordt omgezet naar 980 nm. Met de quantum dots ga ik dus proberen de erbiumlevels te pumpen.
Nou ja, ik hoop dat het er wat duidelijker op geworden is en iedereen nu tevreden is ;) ... het lijkt in ieder geval best leuk te gaan worden :)

Laser Safety Officer, level 2

Lieve allemaal,

Aangezien mijn laatste blog alweer een week geleden was, is het weer de hoogste tijd voor een update. Mijn kamer bevalt me uitstekend ... zeker nu alles helemaal lekker schoon is (na de keuken was afgelopen weekend de huiskamer aan de beurt). Ik had afgelopen week nog een update over vanalles en nog wat willen doen, maar helaas is die tijd geconsumeerd door het schrijven van mijn eerste column "Down Under" in de Chemograaph. Voor de non-Protonezen onder ons zal ik een linkje plaatsen zodra ie online te vinden is :) ... dat kan trouwens nog wel ff duren, aangezien het geval nog in elkaar gezet moet worden en ge-eindredacteerd etc.
Afgelopen donderdag zijn we dus met een Greyhound Australia-bus afgereist naar Canberra [fonetisch: kanbra] waar we totaal bijna 4 uur over gedaan hebben, al hobbelend over slechte wegen door kale vlakten, schaars beboste heuvels en langs af en toe een dorp. En dit deel schijnt nog niet eens het leegste deel van het land te zijn. How far are your neighbours? A few 100 km I guess :)
De eerste nacht hadden we een super-luxe appartement, aangezien het verkiezingsweekend was en veel hotels al compleet volgeboekt waren. Gelukkig betaalt de uni zowel deze overnachting als onze reiskosten :D Het appartement was incl. keuken, dus onze Italiaan besloot voor ons te koken ... en dat kan ie beter dan onze Hollandse Italiaan (500 g shoarma voor 5 personen is toch genoeg?!)
Vrijdag hadden we dus de cursus, die bleek op te leiden tot Laser Safety Officer, level 2 ... dwz als we de toets gehaald hebben ;) We krijgen zelfs een echt certificaat! Beetje jammer dat het alleen in Australië geldig is ... Ik weet nu in ieder geval dat Star Wars lasers onder klasse 4 vallen, haha
Om van de gelegenheid gebruik te maken hebben we vrijdag overnacht in een jeugdherberg en hebben we vrijdagavond en zaterdag Canberra onderzocht, zie hieronder een foto van Pasquale, Yong en ik voor het New Parliament House in Canberra.

Er zijn toch een aantal dingen die ik met jullie wil delen ... dus bij deze:
1. Canberra is een echte bedachte en ontworpen stad, je ziet het overal aan af, de plattegrond, de locaties van gebouwen en het kunstmatige meer in de stad (dat ongeveer 1 meter diep schijnt te zijn).
2. Aussies gewoon in hun korte broek/spijkerbroek en T-shirtje naar het casino gaan en dat gokken volkssport numero uno is.

3. Het Australian War Memorial groots en indrukwekkend is ... hoewel het van een afstand klein lijkt, huist er een heus groot museum.
4. De belangrijke dingen lijken op loopafstand, maar de stad is echt niet gebouwd voor voetgangers. Het schijnt wel de enige stad te zijn waar je fatsoenlijk kunt fietsen zonder overreden te worden.
5. Er zijn dan wel een hoop belangrijke gebouwen, maar de stad zelf kenmerkt zich door en is te beschrijven door datzelfde woord: SAAI
Dan nog een laatste korte mededeling: Ik heb zaterdag in de bus terug (slechts 3 uur en 15 minuten) voor het eerst kangaroos gespot! Wel van veraf natuurlijk, maar toch het bewijs voor mij ... ze bestaan echt :)
Voor nu groetjes uit (zeer) regenachtig Sydney en tot de volgende blog!

Hoera, het is een kamer!

Lieve meelevende vrienden,
Het doet mij deugt u te kunnen meedelen dat mijn queeste naar een gemeubileerde kamer met de grootste voldoening is voltooid met maximaal resultaat. Ofwel, ik heb een kamer! Compleet gemeubileerd met internet en dat voor maar AU$140 per week (ofwel €375 per maand enigzins afhankelijk van de koersen). En ja, dat is wel goedkoop ... de gemiddelde kamer kost hier tussen de AU$150 en 200 per week en is dan vaak nog niet gemeubileerd ... en ja, voor het geval het nog niet duidelijk is: het leven in Sydney is duur, heel duur.
Nou ja, even over mijn kamer. Ongeveer 15 m2, groot raam aan de Noordkant waarbij ik op mijn tenen net het logo van mijn uni kan zien, toegang tot het balkon met een schuifdeur, alle noodzakelijke meubels, internet en mijn quantum-dot-foto-unit (boven mijn bed, de enige echte plaats daarvoor - aldus ene JM). Zie de fotocompilatie hieronder:

Met onderin het appartement waar mijn kamer bijhoort. Naast al deze dingen, horen er ook mensen bij: Ruben, 25, Duits met een permanent visum (al 9 jaar hier) en Jess, 23, Engels en werkt als 'nurse'. Ook horen er 2 katten bij, Jossie en Kaiser (nee geen broodje), die niet in mijn kamer komen als ik de deur dichtlaat. Dat doe ik dan ook maar, hoe lief ze ook zijn ... mijn longen gaan voor :).
Om maar even terug te komen op de vragen van CMI-leute; ja, het lijkt erop dat ik inderdaad een project heb. Ik ga laagjes met een up-conversion fosfor en kwantumpunten aanbrengen op een bifacial zonnecel (wat dat precies is, weet ik nog niet ... zover ben ik nog niet gekomen in mijn introduction into solar cells) en dan leuk metingen doen en misschien wel wat berekeningen en theorie. Wel zijn de veiligheidseisen hier heel hoog, voordat je ook maar iets mag doen op het lab, moet je een 'proper' introductie hebben gehad en een risk-assesment gedaan. Veel papierwerk dus, maar er is 1 leuk aspect ... voor de lasercursus ga ik volgende week naar Canberra. Samen met 3 PhD's van de groep, namelijk Pasquale de Italiaan, Yong de Maleisiër en Michael de Chinees (die eigenlijk anders heet natuurlijk). De eerste twee heb ik al eens gemeld, het zijn de gasten waarmee ik regelmatig ga lunchen en Pasquale heeft me zelfs helpen verhuizen - dwz hij heeft twee van mijn tassen gedragen van de uni naar mijn nieuwe ondekomen. Leuke bijkomstigheid van de lasercursus is dus dat het compleet betaald wordt, inclusief een overnachting (want Sydney-Canberra: 4 uur OV) ... het belooft dus een leuke trip te worden :).
Nou mensen, ik denk dat jullie weer helemaal op de hoogte zijn! Ik hoop dat jullie de groeten van mij doen aan Sinterklaas en even mijn adres vertellen, want pakjes en kaartjes zijn altijd welkom (62-64 Rainbow Street - unit 14, Kingsford, 2032 New South Wales, Australia). Klik hier als je wilt weten waar ik precies woon en kijk vooral even naar rechts waar de Rainbow Street na 15-20 minuten lopen op uitkomt ;)

UV Index: 12 [Extreme]

Lieve lezers,
Zoals jullie kunnen zien aan de rechterkant van deze pagina, heb ik afgelopen weekend mijn best gedaan om foto's beschikbaar te maken voor jullie EN dat is dus gelukt. Als je op de link klikt en dan de diashow klikt, dan zie je ook mijn mateloos interessante commentaar per foto.
Even kort een update van vorige week: ik ben fijn op de vakgroep me in aan het lezen in de complexe wereld van de zonnecellen, (be)zoek nog steeds (naar) kamers en ergerde me aan de hoeveelheid water die er hier uit de lucht kan vallen. Gelukkig is dat laatste probleem verholpen, zie ook de website van de Australische Weerdienst. Sinds zaterdag is het een stuk beter weer, direct ongeveer 25 graden en zonnig!
Genoeg over het weer, vorige week op de vakgroep ook vrienden gemaakt =) Ik ga (bijna) dagelijks lunchen met 2 PhD's: Pasquale de Italiaan en Yong de Chinees, ze zijn beiden erg gezellig en grappig. Ook zaterdag weer nieuwe mensen ontmoet, een vriendin van Ollie die ons meenam naar San Churros voor een chocolade tapas maaltijd. Het is een soort dessertbar-chocolade unit-winkel-iets, heel goed voor hart en bloedvaten ;)
Dat is dan ook meteen het enige dat ik niet achter de computer heb gedaan afgelopen weekend, want ik ben eindelijk goed begonnen aan het afmaken van mijn masterthesis en moest natuurlijk kamers zoeken en foto's uploaden! En zoals de titel van mijn blog al zegt, is het ook niet heel verstandig om lang buiten rond te hangen met dat nog niet zo bruine huidje van me =)
Nou, ik denk dat jullie zo wel weer allemaal op de hoogte zijn. Als laatste wil ik jullie allemaal bedanken voor de lieve/leuke/grappige commentaren en emails! Super om zo toch een beetje in contact te blijven!
Cheers!

Wind and rain, did I wake up in the Netherlands?

Dear (girl)friends,

We zijn inmiddels een week verder en ik begrijp inmiddels waarom de Aussies zeggen dat het nog geen zomer is, die eerste dag was een uitzondering ... het is momenteel ong 15 graden met af en toe een bui, we hadden afgelopen zaterdag zelf een 'severe thunderstorm' alert! Impliciet wil dat dan dus ook zeggen dat ik het grootste deel van die dag binnen ben gebleven, omdat het eigenlijk typisch Hollands weer was. 's Ochtends ben ik wel nog even naar buiten geweest en heb de omgeving van Sydney University (juist ja, de concurrent) verkend, inclusief een mega-4-verdiepingen-met-platte-roltrappen-incl-3-supermarkten winkelcentrum. Een paradijs voor vrouwen, aldus Ramon, maar ik vond het ook wel leuk hoor ;)
Ik zal jullie eerst maar eens iets te vertellen over mijn eerste week hier op de universiteit. Alle vooroordelen over Australiers zijn waar, alles wat vandaag niet uitkomt ... dat komt morgen wel, of de dag erna of ... Nou ja, je begrijpt wat ik bedoel. Zoals een aantal van jullie al weten, gaat het project waarvoor ik hierheen ben gekomen niet door ... Aussies zijn flexibel en verwachten dat ik dat ook ben. Ben ik ook wel, maar toch was het een beetje een teleurstelling aangezien ik graag meer had geleerd over metalen nanodeeltjes en plasmon coupling. Inmiddels heb ik me er maar bij neergelegd en zijn we op zoek naar een ander project, misschien wel in samenwerking met CMI (waar ik mijn master doe, voor de non-CMIers onder ons). Dat stemt mij al redelijk blij :D ... ik houd jullie op de hoogte van de vorderingen. Over vorderingen gesproken: inmiddels is (bijna) alles geregeld om mij hier de komende 7 maanden te laten verblijven, ik heb een werkplek, studentnummer en -pas en een sleutel. Een van de essentiele dingen die nog missen ... een kamer! (Tip voor mensen die ooit stage in het buitenland willen doen: zorg ervoor dat je ergens heen gaat waar ze een kamer voor je regelen)
Kamers in Utrecht zijn trouwens heel goedkoop in vergelijking met kamers hier, je betaald al gauw 500 euri in de maand ... Anyways, niets aan te doen. Zondag ben ik op bezoek geweest bij 2 kamers in de buurt van mijn uni. De eerste leek recht uit de communistische tijd van de Sovjet Unie te komen (brrrr) met extreem kleine keuken en badkamer en met als huisgenoten een Indier en een Koreaan. Die zijn wellicht niet zo 'verwend' als wij West-Europeanen. Voordat ik naar huis nr 2 ging, had ik nog 4 uur de tijd. Gelukkig was het zondag wel lekker weer (bijna onbewolkt en 25 graden), helaas was dat ook de enige dag. Vanaf de uni ben ik dus naar het strand Coogee gelopen en heb daar een beetje rondgehangen, Fish&Chips gegeten en foto's gemaakt. Ik beloof bij deze plechtig ze binnenkort te uploaden :)
Daarna dus kamer nr 2 bezocht, dit was al een stuk schoner, maar enkel samenwonen met 1 thuiswerkende computer-Chinees zie ik eigenlijk niet zo zitten ... verder op zoek dus. Vanmiddag nog maar eens wat adverteerders bellen en boodschappen doen, want Ollie (de jongen bij wie ik op de bank mag slapen) heeft mijn ratatouille met pasta opgegeten.

Keep you posted!
Liefs, Veronique (aka Nikki, voor sommige mensen is Veronique echt te lastig)